A DEPUTACIÓN DE OURENSE

A forza de ser cotián pode chegar a parecer menos grave ou importante, pero as practicas coas que que un dia se e outro tamen regálanos dende a Deputación de Ourense o seu "amo e señor", o todopoderoso Baltar, son dun calibre tal que a forza de tempo estan laminando pobo a pobo, aldea a aldea, toda posibilidade de desenvolvemento articulado da sociedade civil. As Deputaciós, como instrumentos de investimento local, e prestatarias de servizos comúns ou mancomunados ás poboacións que pola súa insuficiencia presupuestaria non poden ofrecer eses servizos, xogan un papel politico que non se lle escapa ao actual Presidente, é por esa vía por onde exerce a súa influencia, se observamos o capitulo de investimentos, xa de por se amputado pola excesiva adicación ao endeudamento e sobre todo a persoal, verdadeira sangría inxustificada do ente provincial, observamos que están maioritariamente concedidas a nucleos de poboación con alcaldes Populares, nunha porcentaxe escandaloso. Os procedementos de contratación, de adxudicaciós etc...teñen inequivocamente un selo moi persoal, iso é facilmente comprobable, é o universo Baltarista, anacronico, cuasi feudal...algo efectivamente único.

Cambiar iso,é dificil, sumamente dificil, primeiro porque entra en xogo o sistema de elección para o cargo de Presidente, por medio de circunscripciós comarcais, ou de partido xudicial para ser máis exactos, o número de concelleiros deciden os deputados provinciales electos, e tendo en conta a dispersión poblacional, o número de concellos resultantes e a proporción deles en mans Populares, esta misión se antoxa farto dificil. Un segundo factor é o comentado implicitamente ao principio, isto é a lealdade debida de toda unha tea de araña tecida en torno ao medio rural e as posibilidades que outorgan a discreccionalidade dos metodos empregados por Baltar. En resumo, a consecución dun cambio máis que necesario no ente provincial ten agora mesmo un horizonte mais ben afastado, e é algo sobre o que hai que ser realistas, máis que posibilistas. Isto non quere dicir que non haxa sintomas de fisuras nese teito granítico construído polo señor Baltar, as vilas medianas como O Barco e Carballiño están en mans Socialistas, pero o verdadeiro cambio ten que vir necesariamente dos nucleos pequenos, e iso implica un traballo intenso neles que some esforzos , perdido un soporte vital como era a Xunta, agora toca xogar coas estruturas do partido e coa colaboración de todo os concellos da provincia en mans Socialistas, e se finalmente confórmase unha superestructura provincial, esta ten que dotarse dun plan director, que teña uns obxectivos moi claros e definidos que pormenorizadamente ataquen o problema de xeito individualizada dentro dese "contenedor estructural". Esperemos que as lecturas que se fagan desde os organos do Partido Socialista vexan as necesidades e carencias, para poder enfocar con posibilidades de éxito unha loita actualmente moi desigual.Es sobor de todo,esperemos cá resultante dise congreso provincial do PSdG-PSOE asuma a transversalidade do novo partido que reclaman os militantes, e finalmente sirva de verdade para realizar a catarse que necesita Ourense. Opinémos todos.